Ξεκίνησα να γράφω ένα κείμενο χθες (την Κυριακή 21/2). Η αφορμή ήταν ένα άρθρο που διάβασα στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» με τα δεδομένα για την επίγεια ψηφιακή τηλεόραση και τις «συχνότητες» που η κυβέρνηση επιθυμεί να αδειοδοτήσει, απευθυνόμενη στους φορείς περιεχομένου για την χρήση του μέσου που τους παρέχει η Digea. Η αδειοδότηση στην πραγματικότητα αφορά το περιεχόμενο αφού οι συχνότητες (κανάλια) και η χωρητικότητά τους έχουν εκχωρηθεί με διαγωνισμό στην Digea και απευθείας στην ΕΡΤ. Τέλος πάντων, όποιος θέλει ας διαβάσει το άρθρο 1 (εδώ).
Διαβάζοντας τα δεδομένα που παραθέτει ο αρθρογράφος της εφημερίδας σε αντιπαράθεση με την επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε στην Βουλή στην συζήτηση της τροπολογίας για την αδειοδότηση των καναλιών, δεν μπόρεσα παρά να σκεφτώ το μικρό κόκκινο βιβλίο με τα αποφθέγματα του Μάο Τσε Τουνγκ και ειδικά το τμήμα "The correct handling of contradictions among the People."
Πέρα από τον ορισμό του ποιος είναι ο λαός και ποιος ο εχθρός του λαού, ο Μάο έχει με τα κατά καιρούς γραφόμενά του προσδιορίσει και το πως πρέπει να αντιμετωπίζονται οι αντιθέσεις/αντιφάσεις (δεν τις αποκαλεί συγκρούσεις) με τον εχθρό και ποια πρέπει να είναι εν γένει η στάση απέναντι στους αντεπαναστάτες εκπροσώπους των αστών και των μικροαστών. Αν διαβάσετε τα κείμενα αυτά, είναι σαν να βλέπετε τον Παππά στην Βουλή να μιλάει για τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και την μάχη που αυτοί μόνο δίνουν εναντίων τους, στο όνομα του λαού. Το ίδιο και με την υφυπουργό παιδείας που επιχειρηματολογεί για την νέα παρέμβασή της στην λειτουργία των συμβουλίων ιδρύματος των ΑΕΙ, το ίδιο και σήμερα διαβάζοντας το άρθρο στο "left.gr" κατά της google και της συνωμοσίας της εναντίον της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή του λαού)!
Η λίστα μεγαλώνει κάθε μέρα και ακόμα δεν δημοσίευσα το blog !! Διαβάζω τώρα την εγκύκλιο που απαγορεύει κάθε διαδικασία αξιολόγησης στα ιδιωτικά σχολεία πέρα από την προβλεπόμενη από το Υπουργείο Παιδείας (εδώ αλλά και εδώ).
Για τα ΑΕΙ, τις τηλεοπτικές άδειες, την αξιολόγηση καθηγητών/προσωπικού στα σχολεία, την Google, για κάθε τι μικρό ή μεγάλο, στην σύγκρουση με τα συμφέροντα του εχθρού, ανταγωνιστικά ή μη, «οφείλουμε» να αντιμετωπίσουμε τον εχθρό με δημοκρατικά μέσα, απευθύνοντάς του την αυστηρή μας κριτική αλλά με επιχειρήματα, πάντα υπενθυμίζοντάς του ότι είναι λάθος να ανταγωνίζεται τα συμφέροντα του λαού. Δεν περιμένουμε ότι θα πειστεί αλλά πρέπει να τον εξουδετερώσουμε με επιστημονικά επιχειρήματα ώστε να αποδυναμωθεί και να μην μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στον λαό.
Με αυτά μεγάλωσαν οι σύντροφοι Παππάς, Μπαλτάς και οι άλλοι, για αυτό και βρήκαν την Έκθεση ιδεών της Φλωρεντίας ή την ρετσινιά στη αριστεία όχι για να σας πείσουν αλλά για να καθησυχάσουν τον λαό ότι παρά το ότι ο εχθρός προσπαθεί να τους ξεγελάσει, αυτοί, η κυβέρνηση, η επαναστατική ιντελιγκέντσια με την κομματική πρωτοπορία, έχουν την αλήθεια με το μέρος τους. Θυμάστε την επιτροπή αλήθειας της πρώην ΠτΒ;
Στην μάχη αυτή προέχει η στήριξη της πορείας για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, η ενίσχυση της κυβέρνησης, του «κόμματος», του κινήματος/της επανάστασης. Ότι προάγει τον αγώνα και τους σκοπούς αυτούς, όπως επέλεξε ο λαός, επιτρέπεται για το γενικό καλό.
Είναι η δημοκρατική δικτατορία του λαού «ηλίθιε» και όποιος διαφωνεί ή αντιτίθεται είναι ο εχθρός.
1 «12 ερωτήσεις - απαντήσεις για τις τηλεοπτικές άδειες» του Βαγγέλη Μανδραβέλη
Διαβάζοντας τα δεδομένα που παραθέτει ο αρθρογράφος της εφημερίδας σε αντιπαράθεση με την επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε στην Βουλή στην συζήτηση της τροπολογίας για την αδειοδότηση των καναλιών, δεν μπόρεσα παρά να σκεφτώ το μικρό κόκκινο βιβλίο με τα αποφθέγματα του Μάο Τσε Τουνγκ και ειδικά το τμήμα "The correct handling of contradictions among the People."
Πέρα από τον ορισμό του ποιος είναι ο λαός και ποιος ο εχθρός του λαού, ο Μάο έχει με τα κατά καιρούς γραφόμενά του προσδιορίσει και το πως πρέπει να αντιμετωπίζονται οι αντιθέσεις/αντιφάσεις (δεν τις αποκαλεί συγκρούσεις) με τον εχθρό και ποια πρέπει να είναι εν γένει η στάση απέναντι στους αντεπαναστάτες εκπροσώπους των αστών και των μικροαστών. Αν διαβάσετε τα κείμενα αυτά, είναι σαν να βλέπετε τον Παππά στην Βουλή να μιλάει για τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και την μάχη που αυτοί μόνο δίνουν εναντίων τους, στο όνομα του λαού. Το ίδιο και με την υφυπουργό παιδείας που επιχειρηματολογεί για την νέα παρέμβασή της στην λειτουργία των συμβουλίων ιδρύματος των ΑΕΙ, το ίδιο και σήμερα διαβάζοντας το άρθρο στο "left.gr" κατά της google και της συνωμοσίας της εναντίον της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή του λαού)!
Η λίστα μεγαλώνει κάθε μέρα και ακόμα δεν δημοσίευσα το blog !! Διαβάζω τώρα την εγκύκλιο που απαγορεύει κάθε διαδικασία αξιολόγησης στα ιδιωτικά σχολεία πέρα από την προβλεπόμενη από το Υπουργείο Παιδείας (εδώ αλλά και εδώ).
Για τα ΑΕΙ, τις τηλεοπτικές άδειες, την αξιολόγηση καθηγητών/προσωπικού στα σχολεία, την Google, για κάθε τι μικρό ή μεγάλο, στην σύγκρουση με τα συμφέροντα του εχθρού, ανταγωνιστικά ή μη, «οφείλουμε» να αντιμετωπίσουμε τον εχθρό με δημοκρατικά μέσα, απευθύνοντάς του την αυστηρή μας κριτική αλλά με επιχειρήματα, πάντα υπενθυμίζοντάς του ότι είναι λάθος να ανταγωνίζεται τα συμφέροντα του λαού. Δεν περιμένουμε ότι θα πειστεί αλλά πρέπει να τον εξουδετερώσουμε με επιστημονικά επιχειρήματα ώστε να αποδυναμωθεί και να μην μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στον λαό.
Με αυτά μεγάλωσαν οι σύντροφοι Παππάς, Μπαλτάς και οι άλλοι, για αυτό και βρήκαν την Έκθεση ιδεών της Φλωρεντίας ή την ρετσινιά στη αριστεία όχι για να σας πείσουν αλλά για να καθησυχάσουν τον λαό ότι παρά το ότι ο εχθρός προσπαθεί να τους ξεγελάσει, αυτοί, η κυβέρνηση, η επαναστατική ιντελιγκέντσια με την κομματική πρωτοπορία, έχουν την αλήθεια με το μέρος τους. Θυμάστε την επιτροπή αλήθειας της πρώην ΠτΒ;
Στην μάχη αυτή προέχει η στήριξη της πορείας για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, η ενίσχυση της κυβέρνησης, του «κόμματος», του κινήματος/της επανάστασης. Ότι προάγει τον αγώνα και τους σκοπούς αυτούς, όπως επέλεξε ο λαός, επιτρέπεται για το γενικό καλό.
Είναι η δημοκρατική δικτατορία του λαού «ηλίθιε» και όποιος διαφωνεί ή αντιτίθεται είναι ο εχθρός.
1 «12 ερωτήσεις - απαντήσεις για τις τηλεοπτικές άδειες» του Βαγγέλη Μανδραβέλη
