Οι αναμνήσεις μιας στιγμής, τραγικής για μια ολόκληρη γενιά αλλά και για την γενιά που ακολούθησε. Το κείμενο αυτο είναι η μαρτυρία ενός ξεκάθαρου μυαλού.
Εβδομήντα χρόνια μετά, ζωντανεύει στιγμές μιας φρίκης έτσι όπως την έζησαν αυτοί, χωρίς ιδεολογίες και φανφάρες. Χωρίς καταδίκες και κατάρες ακόμα και προς τα τέρατα της ιστορίας, τους Ναζί. Γιατί αυτοί που έζησαν τον πόλεμο, την κατοχή, την εκτέλεση, την αντίσταση, το ολοκαύτωμα ήταν πρώτα και πάνω απ´όλα άνθρωποι, γονείς, παιδιά όπως εγώ και εσείς. Με τις αρετές και τις αδυναμίες τους. Αυτό που βίωσαν αναπαράγεται με απόλυτη καθαρότητα και διαύγεια χωρίς καμία ύστερη επίγνωση των ιστορικών, πολιτικών και κάθε άλλης διάστασης που η ιστορία (οι συγγραφείς της δηλαδή) προσδίδουν στα γεγονότα μετά.
Για μένα, η πιο τραγική, η πιο ανθρώπινη στιγμή είναι αυτή που ο συγγραφέας διηγείται πως ένα βλέμμα, μία κίνηση του χεριού ενός στρατιώτη καθόρισε τον ρου της ιστορίας ενός ανθρώπου. Αυτή την τραγική στιγμή που ο δολοφόνος γίνεται σωτήρας συνάμα.
Αλλά και δημιουργός μιας ενοχής, ανθρώπινης και εξόχως τραγικής. Γιατί εγώ; Αναρωτιέται ο συγγραφέας!
Ταυτόχρονα, η ιστορία του ανθρώπου αυτού είναι εκτός από μαρτυρία και ένας ύμνος στο ανθρώπινο πνεύμα. Όχι μόνο γιατί μέσα σε μια στιγμή έχασε τα πάντα, πατέρα, φίλους, σπίτι, την παιδική του υπόσταση. Όχι γιατί ενώ βρέθηκε πρόσφυγας χωρίς τίποτα κατόρθωσε να φτάσει εκεί που έφτασε. Να γίνει γιατρός για να σώζει ζωές, μπας και ξορκίσει το ανείπωτο κακό που έζησε σαν παιδί.
Ένας επιζών. Ένας νικητής. Όπως τόσοι άλλοι επιζήσαντες της γενιάς του.
Γιατί η τιμή δεν αξίζει μόνο στον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας και το γελαστό παιδί αλλά και σε αυτόν που μέσα από την προσωπική του υπέρβαση μας δίνει με ήθος και θάρρος ένα θετικό υπόδειγμα για την ζωή και το μέλλον που μπορούμε να έχουμε -να φτιάξουμε- αρκεί να το θελήσουμε. Κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο στην σημερινή συγκυρία που αποκαλούμε κρίση.
Καλάβρυτα 13/12/1943. Μαρτυρία του Καθηγητή Σωκράτη Κ. Αθανασιάδη
Ο Καθηγητής Σωκράτης Αθανασιάδης περιγράφει μερικά από τα πολυάριθμα γεγονότα που έχουν αποτυπωθεί στη μνήμη του από την εποχή της Ιταλικής κατοχής και μέχρι και την 13/12/43, ημερομηνία καταστροφής των Καλαβρύτων από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Εβδομήντα χρόνια μετά, ζωντανεύει στιγμές μιας φρίκης έτσι όπως την έζησαν αυτοί, χωρίς ιδεολογίες και φανφάρες. Χωρίς καταδίκες και κατάρες ακόμα και προς τα τέρατα της ιστορίας, τους Ναζί. Γιατί αυτοί που έζησαν τον πόλεμο, την κατοχή, την εκτέλεση, την αντίσταση, το ολοκαύτωμα ήταν πρώτα και πάνω απ´όλα άνθρωποι, γονείς, παιδιά όπως εγώ και εσείς. Με τις αρετές και τις αδυναμίες τους. Αυτό που βίωσαν αναπαράγεται με απόλυτη καθαρότητα και διαύγεια χωρίς καμία ύστερη επίγνωση των ιστορικών, πολιτικών και κάθε άλλης διάστασης που η ιστορία (οι συγγραφείς της δηλαδή) προσδίδουν στα γεγονότα μετά.
Για μένα, η πιο τραγική, η πιο ανθρώπινη στιγμή είναι αυτή που ο συγγραφέας διηγείται πως ένα βλέμμα, μία κίνηση του χεριού ενός στρατιώτη καθόρισε τον ρου της ιστορίας ενός ανθρώπου. Αυτή την τραγική στιγμή που ο δολοφόνος γίνεται σωτήρας συνάμα.
Αλλά και δημιουργός μιας ενοχής, ανθρώπινης και εξόχως τραγικής. Γιατί εγώ; Αναρωτιέται ο συγγραφέας!
Ταυτόχρονα, η ιστορία του ανθρώπου αυτού είναι εκτός από μαρτυρία και ένας ύμνος στο ανθρώπινο πνεύμα. Όχι μόνο γιατί μέσα σε μια στιγμή έχασε τα πάντα, πατέρα, φίλους, σπίτι, την παιδική του υπόσταση. Όχι γιατί ενώ βρέθηκε πρόσφυγας χωρίς τίποτα κατόρθωσε να φτάσει εκεί που έφτασε. Να γίνει γιατρός για να σώζει ζωές, μπας και ξορκίσει το ανείπωτο κακό που έζησε σαν παιδί.
Ένας επιζών. Ένας νικητής. Όπως τόσοι άλλοι επιζήσαντες της γενιάς του.
Γιατί η τιμή δεν αξίζει μόνο στον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας και το γελαστό παιδί αλλά και σε αυτόν που μέσα από την προσωπική του υπέρβαση μας δίνει με ήθος και θάρρος ένα θετικό υπόδειγμα για την ζωή και το μέλλον που μπορούμε να έχουμε -να φτιάξουμε- αρκεί να το θελήσουμε. Κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο στην σημερινή συγκυρία που αποκαλούμε κρίση.
Καλάβρυτα 13/12/1943. Μαρτυρία του Καθηγητή Σωκράτη Κ. Αθανασιάδη
Ο Καθηγητής Σωκράτης Αθανασιάδης περιγράφει μερικά από τα πολυάριθμα γεγονότα που έχουν αποτυπωθεί στη μνήμη του από την εποχή της Ιταλικής κατοχής και μέχρι και την 13/12/43, ημερομηνία καταστροφής των Καλαβρύτων από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
No comments:
Post a Comment
You can post your feedback or comment. Please remember to be polite and brief.