Friday 28 June 2013

"Save ERT"


Στο άρθρο του στην Athens Voice ο Νίκος Γιάννης δίνει μια λιγότερο προφανή (σε κάποιους) αλλά συνάμα ρεαλιστική ερμηνεία στο «πανευρωπαϊκό» φαινόμενο "Save ERT".

«Τελικώς, η μεγαλύτερη δυσκολία σε μια δημοκρατία είναι να τα βάλεις με τα μικρά συμφέροντα των πολλών» γράφει. 

Μερικοί θα πουν μα φυσικά, η πολιτική μας είναι για τα συμφέροντα των πολλών μικρών. Όμως, τα μικρά συμφέροντα των πολλών μικρών είναι στην περίπτωσή μας και όλα αυτά που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα όλων των άλλων και της κοινωνίας στο σύνολό της. Γιατί οι «κατακτήσεις» στον ιδιωτικό τομέα είναι ένα θέμα. Μπορεί να επηρεάζουν την ανταγωνιστικότητα, ευελιξία, αλλά στην τελική ο εργοδότης το κλείνει το μαγαζί, (βλ. ανεργία). Σε αντίθεση, στον δημόσιο τομέα είναι απλά και μόνο μεταφορά χρημάτων από το σύνολο (φορολογούμενοι) στο μερικό και συγκεκριμένα σε μικρές ομάδες που αποκτούν δύναμη είτε μέσω του πελατειακού συστήματος είτε απλά γιατί ελέγχουν τον διακόπτη (τα μέσα παραγωγής) ή τα μέσα της «προπαγάνδας» όπως στην ΕΡΤ.
_________________________________________________________________________________


With his article in Athens Voice, Nicos Yannis gives a less obvious yet realistic, in my opinion, interpretation of the pan-European phenomenon "Save ERT"! The Article is in Greek and I will not attempt to translate it. I will present, however, a brief summary of my understanding (my inherence) as well as my comments.

The author argues that this "Save ERT" phenomenon gained popularity amongst certain European countries and publics because 1) it triggered some democracy issues the way this decision was announced and executed, and that this has been further manipulated by the ERT people (points 5, 6), 2) EBU members face similar pressures in many other European countries like Austria, the Netherlands, and France among others and the ERT example could set precedence therefore they had a “vested interest” to proliferate the issue, 3) journalists and media people have a high international networking ability and they could propagate their cause (in solidarity) very easily and effectively, 4) converging European politics have come to share some common pro-socialistic, pro-statetism reflexes that clash with the more liberal, progressive policies of the EU bodies (very loose inherence).

The author gives further evidence to the rise of populism as a result of that political clash in Europe, part of a greater rise of extremist voices from the far right and far left (communist party and the alikes) fueled by the .
He finally argues that it is a reform movement that clashes with the status-quo. At the end of the day, the greatest challenge in a democracy is to curtail the little interests of the many, he writes.

Some will argue but of course. The aim of politics should be to take care of the needs and interests of the many little. However, the little interests of the many are in our case those that work against the greater interests of the many and society as a whole. Working class gains in the private sector is one thing. They may affect competiveness and flexibility but then again it’s a negotiated process and at the end of the line there is unemployment as it’s in the entrepreneur’s prerogative to close the business and move it to another place. On the contrary, in the public sector, such gains are just a mare transfer of money from the whole (the taxpayers) to the part (the civil servants/workers). The latter’s power to negotiate such gains arises from either the client/spoils system or from a false idea of “ownership” of the means of production (holding the power switch as we say) or of the media (propaganda means) like in the case of ERT.

Friday 14 June 2013

Πολίτης: Νίκος Χρυσολωράς: Η ΕΡΤ και η Απεργία της ΕΣΗΕΑ

Πολίτης: Νίκος Χρυσολωράς: Η ΕΡΤ και η Απεργία της ΕΣΗΕΑ: Η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει με αυτόν τον τρόπο η ΕΡΤ ήταν απαράδεκτη. Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε, έκανα αυτό που θεω...

Το αναδημοσιεύω (χωρίς άδεια). Συμφωνώ επί της αρχής.
____________

Το σχόλιό μου (GL)

Από προχθές το απόγευμα, ζούμε σε μία νέα Οργουελική πραγματικότητα. Ζούμε στην εποχή του "στο κόκκινο"! Απαγορεύεται στα ιδιωτικά ΜΜΕ να λειτουργούν εκτός εάν μεταδίδουν το "απεργιακό" πρόγραμμα. Δηλαδή η ΕΣΗΕΑ και τα λοιπά όργανα, εκδίδουν πιστοποιητικό απεργιοσύνης (στα ημέτερα) και επιτρέπουν την λειτουργία ή μη των μέσων. Μάλιστα αποφάσισαν κυλιόμενες 24ωρες απεργίες. Έτσι λοιπόν η ενημέρωση είναι πλέον μόνο η δική τους εκδοχή, και του ΚΚΕ (902 αριστερά στα fm). Από χθές κόπηκε και το Internet και οι εφημερίδες.

Δεν καταλαβαίνω την στάση των άλλων μέσων και των "δημοσιογράφων". Ζητάνε ανοιχτή ΕΡΤ και επιτρέπουν το κλείσιμο των ιδιωτικών σταθμών! Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει.

Μεγάλωσα στην εποχή της κρατικής τηλεόρασης. Της κρατικής προπαγάνδας. Της ανυπαρξίας αντίλογου. Της επανάστασης του Αθήνα 9-84 και της ελεύθερης ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Τότε που η αστυνομία και τα ραδιογωνιόμετρα έκαναν επιδρομές. Τότε που το να γίνεις δημοσιογράφος πέρναγε μέσα από τα μικρά γραφεία των συντακτών εφημερίδων. Τότε που τα έντυπα ήταν η μόνη πηγή ενημέρωσης. Τότε που ονειρεύονταν οι νέοι την εποχή της απελευθέρωσης από τον κρατικό εναγκαλισμό.
Και τώρα βλέπεις παιδιά, καθοδηγημένα, να "ονειρεύονται" να γίνουν δημοσιογράφοι -λέει- στην δημόσια ΕΡΤ!
O tempora! O mores!

Wednesday 12 June 2013

Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Ραδιομέγαρο ΕΡΤ

Το ότι το δημόσιο δεν μπορεί να αλλάξει με ημίμετρα είναι πασιφανές, εκτιμώ, αλλά στην δημοκρατία την ευθύνη την έχουν όλοι. Είναι λάθος να την παίρνει πάνω του «πραξικοπηματικά» ο ένας και να φουντώνει έτσι και η ανευθυνότητα. Πολύ δε περισσότερο κρίσιμο είναι αυτό στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης συνεργασίας που λειτουργεί κάτω από τόσο ιδιαίτερες συνθήκες πίεσης και υπό διεθνή έλεγχο λόγο της χρεοκοπίας. Αυτού του είδους η πόλωση είναι και η χειρότερη. Αλλά ο Σαμαράς επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος, ξανά και ξανά.

Για να είμαι δίκαιος, κάθε κόμμα και καημός. Το ΠΑΣΟΚ του GAP αποφάσισε να δώσει τον εμβληματικό του αγώνα για την μεταρρύθμιση και την ανάπτυξη με την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, δηλαδή των ταξί!

Ο κ. Καραμανλής είχε επιλέξει την Ολυμπιακή Αεροπορία!

Ο κ. Σαμαράς φαίνεται ότι επέλεξε την ΕΡΤ!

Το τραγικό στην υπόθεση είναι ότι ο υποτιθέμενος ιδιωτικός τομέας, μόνο ελεύθερος δεν είναι αφού ελέγχεται από τις ΠΟΣΠΕΡΤ, ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ … κλπ! Σε κάθε περίπτωση ελέγχεται και για την επιχειρηματική διαπλοκή του με τον πολιτικό κόσμο, για να το πω διακριτικά.

Έτσι φτάνουμε στο ατυχές «εδώ Πολυτεχνείο, εδώ ραδιομέγαρο ΕΡΤ» της χθεσινής νύχτας όπου ο καθένας στο όνομα της Δημοκρατίας καταπατεί κάθε έννοια και αρχή δικαίου αλλά και δίκιου.

____________________________________________

Νωρίτερα τη ίδια ημέρα είχα γράψει στο (FB)

"Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις."
                                            (Κ.Π.Καβάφης)

Ελληνική Δημοκρατία

Η κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ, για να επιτύχει την αναδιοργάνωση του πολύπαθου αυτού κομματιού του Δημόσιου τομέα. Ο ιδιωτικός τομέας κάνει απεργία συμπαράστασης! Το δικαίωμα της ενημέρωσης των πολιτών θυσιάζεται στον βωμό των συντεχνιακών συμφερόντων. Ταυτόχρονα, η ΕΡΤ -οι εργαζόμενοι ως ιδιοκτήτες- εκπέμπει "ενημερωτικό" αντιστασιακό πρόγραμμα!

Τώρα εμείς θέλουμε την εξυγίανση του δημόσιου τομέα; Τι να εξυγιάνουμε; Ότι κι αν υπήρχε, δεν είναι πια εδώ, δεν είναι πια ζωντανό. Άντε όλοι μαζί στον πάτο.

ΥΓ. Απεργία συμπαράστασης θα κάνει και το ΡΙΚ! Ήμαρτον Κύριε!
ΥΓ2. Δεν σχολιάζω το αν πρέπει να γίνει έτσι, αν είναι ή δεν είναι σωστό. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει ν´ αλλάξει. Τις συνέπειες όμως θα τις υποστούμε όλοι.

ΥΓ3. Η αλήθεια πάντως να λέγεται. Η κυβέρνηση αυτή, δυστυχώς, είναι επικίνδυνη. Κάνει τα όποια σωστά πράγματα με τον πιο λάθος τρόπο! Μπαχαλάκηδες κανονικοί, που λέει και ένας άλλος.